"Het Zevende Continent", ook wel plasticsoep, kunststofarchipel of drijvende vuilnisbelt genoemd, is een gebied in het noorden van de Grote- of Stille Oceaan waar enorme hoeveelheden plastic en ander afval bijeen drijven. Het afval verzamelt zich juist op deze plek doordat de grote ringvormige zeestroom van de Stille Oceaan, de North Pacific Gyre, het afval naar zich toetrekt. De plasticsoep wordt steeds groter. Vanaf kusten en rivieren lees hier verder

Frits zijn collages bevatten juist die elementen welke verantwoordelijk zijn voor deze nieuwe dreiging van ons milieu. Het gecombineerde gebruik van een eenvoudige "plastic" lens met een geavanceerde spiegelreflex, draagt absoluut bij aan de illustere sfeer en geeft zeker stof tot nadenken!

Voor de titel van deze periode en expositie in beeldbliC is niet zonder reden gekozen voor
PLASTICSOEP

Fotografie is immers een manier ons bewust te maken van omstandigheden en emoties rondom ons? Soms nauwgezet met een bijna onwaarschijnlijke technische perfectie,  zoals de verbazingwekkende foto's vanuit de ruimte.  Juist dit geavanceerde materiaal van vele miljoenen is in staat met uiterste precisie exact die belangrijke details weer te geven. Details die ons moeten veranderen, ons bewust moeten maken van dreigingen ergens ver weg. Maar vaak ontgaat dit ons, juist dat beeld met emotie beroerd ons, maakt iets los. Geeft ons meer besef van de ernst. 

Een sfeervol en gevoelig beeld raakt meer, veel meer.
De hier gebruikte plastic Holga lens geeft net die ene onverklaarbare emotie.
Sinister, dreigend en inderdaad behoorlijk illuster. Plastic op de juiste manier gebruikt, heel bewust! Dat is ook wat deze titel omvat. Bewust worden van die keuzes! Die soep? Die kan goed smaken afhankelijk van de ingrediënten die jij toevoegt! Iets wat geldt voor je fotografie en je leefomgeving.

PLASTICSOEP 
gaat vooral over je bewustzijn en het toepassen van keuze mogelijkheden. Fotografisch op dit moment het onderwerp in de column BLIK op Beeld. 
Over die eenvoudige plastic camera's en hun mogelijkheden. Bewust kiezen voor een medium om je onderwerp te versterken. Een bewustzijn niet alleen geldig voor je beeld!

Ongeloof, ergernis en tot slot woede... 
bij Calumet in Amsterdam!

Dat na een inspirerende ontmoeting die dag met twee zeer bevlogen fotografen uit deze stad;
Ton Werkhoven en Hans de Kort.
Beide uitgerust met een enorme passie voor fotografie!

Enfin, na deze afspraken was er nog een boodschap in de hoofdstad. 
Analoge problemen oplossen met deze Fuji film! 

Een update na dit onderstaande artikel te hebben gepubliceerd op FB//

Tot mijn grote verbazing werd ik vandaag, zaterdag, gebeld door door de manager van Calumet Amsterdam. Achteraf toch nog die warme douche! 
Een zeer prettig gesprek met excuses over deze behandeling, daarnaast wordt niet alleen de film vergoed. Ook is er een tegoedbon onderweg om het leed te verzachten. Dat laatste is absoluut niet nodig maar geeft zeker het gevoel toch serieus te worden genomen. Zelf hoop ik vooral dat er lering is getrokken uit mijn artikel bij iedereen, zodat de benadering beschreven hieronder in de toekomst verleden tijd is!

Tijdens de workshop Polaroid Magic bleek een filmpack gedeeltelijk uitgedroogd te zijn en niet meer te gebruiken. Alleen was de film minder dan een jaar terug gekocht bij Calumet in Amsterdam. 
Dus dit probleem zou absoluut niet mogen voorkomen! 

Film gekocht eind mei op doorreis naar 033FOTOFESTIVAL voor een workshop! Natuurlijk kijk je niet op de verpakking naar de data, ga je er vanuit dat dit product gekoeld bewaard wordt en verwacht je kennis van zaken tijdens je telefoontje.... Data film? Verlopen Juni 2014!

HELAAS, eigenlijk al na mijn telefoongesprek met Calumet had ik beter voorbereid moeten zijn op de afhandeling van deze zaak! 
Deze opmerking; 
"Dat kan niet"  en komt dat bij ons vandaan? 
Kom met ALLES langs in Amsterdam...

Enfin, dat heb ik afgelopen dinsdag gedaan...!
Met rekening, de resterende drie packs van totaal negen en uiteraard het foute en uitgedroogde pack gebruikt tijdens de workshop. 
Fatsoenlijk leg ik uit waarvoor ik kom, op hun verzoek, toon het bewijs, dat ik heus die film daar heb gekocht. Tijdens het telefoongesprek ook een PUNTJE!
Mensen, werkelijk ongelooflijk wat zich daarna afspeelt...

Mevrouw, we kunnen dit NIET meer afhandelen, U had binnen twee weken na uw aankoop moeten komen. U bent te laat met uw klacht.... ook na overleg op afstand met een iets hogere geplaatste employé. Die overigens geen moeite vertoond even persoonlijk deze klacht te behandelen. Op afstand aanschouw ik deze discussie waarnaar het "hulpje" opnieuw bevestigd dat ik toch binnen die twee weken had moeten reageren.

Schiet mij maar lek, hoe stom kan je zijn? 
Moet ik werkelijk voor elke workshop "even" binnen die twee weken film gaan bestellen? Om zodoende rechten te behouden?
Film waarvan je uitgaat bij een gerenomeerd bedrijf dat die een ruime houdbaarheidsdatum heeft? En bovendien op de juiste manier wordt bewaard?
Nou, ik was geschokt! Géén enkele film bij Calumet in Amsterdam word gekoeld bewaard!!! Hun response? Tja de koelkast is onderweg...
Mijn gedachte; Hoeveel jaar???

Helaas is dit niet alles, tot slot van deze enorme ergernis is daar verkoper senior, een man die beweerd enorm véél te hebben gewerkt met Polaroid. Een man die beweerd dat zelfs film van ruim tien tot vijftien jaar nog functioneert. Een man die de brutaliteit heeft zonder slag of stoot te beweren dat de fout absoluut ligt bij mij! WAT dan? Natuurlijk niet goed geplaatst in de camera, verkeerd getrokken na de opname, kortom volledig misbruik van deze film door mij!
Tja, op dat moment ga je koken, zelf met voorliefde voor juist die oude zeer verlopen film, wetend dat je door uitgedroogde chemie een pack verliest, soms meerdere, en je wordt even op deze manier te woord gestaan...
Gewoon schokkend!

Dan worden mijn laatste drie packs plus de cassette van de verloren film aangenomen door Calumet. Het niet in huis hebben van de film en overleg met een ander senior betekend dat deze film niet nu maar zeker later wordt vergoed. Dat was dinsdag nu is het zaterdag.... 

Tja, ik heb zeer weinig vertrouwen! 
Enfin, volgende week wordt waarschijnlijk weer een bellen en een email vol offensief met de firma Calumet in Amsterdam. 
Over een koude douche? 
Helemaal terecht!!!

Fuji  FP- 100C Silk

Tijd vliegt, inmiddels alweer het zevende beeldgesprek, 
ditmaal met een kortstondige duik in mijn fotografische verleden.
De camera’s uit die tijd? Een analoge spiegelreflex, dan mijn eerste digitale camera, de Powershot G3 en die wonderlijke Lomografie set “Plastic Fantastic”!
De start van mijn experimentele fotografie avontuur, al weer twaalf jaar terug met vier simpele camera’s. 

Sommige lezers zijn zeker bekend met de kreet Lomografie. 
Lomografie is fotograferen met belachelijk goedkope analoge camera’s, vaak zonder het gebruik van de zoeker. Vooral niet teveel nadenken, simpelweg gewoon fotograferen wat je op je pad tegenkomt zonder je druk te maken over technische zaken. Ook experimenten met diverse technieken zoals dubbele belichting of overlapping van beeld wordt veel toegepast door Lomografen. 
Eigenlijk alles wat “Not Done” is in de normale fotografie cultuur!

De camera's? 
Regelmatig uitgevoerd in uiterst vreemde kleuren zoals knalblauw of kanariegeel en plastic lenzen, dus perfect voor het creëren van impressies.
Zoals hier het gebruik van de zogenaamde Supersampler, een camera met vier lenzen, elk verantwoordelijk voor een deel van deze opname. Het bewegen van het toestel tijdens de opname geeft dit bijzondere effect, wat natuurlijk verder kan worden versterkt in bijvoorbeeld Photoshop. 

De zoeker? 
Absoluut niet nodig, een onhandige puist die ik al bij de eerste opnames snel heb verwijderd. 
Nadelen? 
Zeker, je moet eerst de film ontwikkelen voor je het uiteindelijke resultaat kan bewonderen. Ook vertoond het beeld soms krassen die je “even” moet wegpoetsen. En helaas, je kan niet even wissen!

Daarnaast heb je een flinke dosis zelfvertrouwen nodig, zeker bij deze Supersampler! De heftige geluiden tijdens de opnames, het doorspoelen en dat knalblauw, plaatsen je ongewenst in het middelpunt van belangstelling.
Maar uitgerust met ook een “echte” camera om je nek geeft net iets meer zelfvertrouwen, zeker tijdens je eerste pogingen, zodat je toch redelijk ontspannen kan fotograferen.

Een absolute must om die ene impressie te vangen, je volledig laten meenemen door de omgeving. Juist om dat gevoel van die ene wandeling, wat je onderweg ervaart te vangen door deze simpele vorm van fotografie.

Je ziet, je hebt zeker géén camera van vele euro’s nodig! 
Openstaan voor experiment, een beetje lef en een frisse blik zijn voldoende om met de meest eenvoudige middelen een heerlijk beeld te maken.
Dus ben je op zoek naar die “andere” fotografie? Zonder vele euro’s te verspillen?
Misschien is Lomografie dan iets voor jou!