Afgelopen maanden, eigenlijk al iets langer,
heeft ALLES in het teken gestaan van een fantastische gebeurtenis!
Namelijk het huwelijk van mijn dochter waar ik intens bij betrokken was.
Van het ontwerp van de kaarten tot de selectie van die speciale fotograaf.
Jawel, zeer onderschat maar bruidsfotografie is een specialisme.
Alex Drenth is één van die specialisten met mijn absolute voorkeur!
Dynamisch, kunstzinnig en niet geheel onbelangrijk een vakman, dus topper!
Godzijdank!
Natuurlijk had ik zelf nog die optimistische gedachte ook geweldige platen te kunnen schieten...
Niets is minder waar! Betrokken bij alle creatieve zaken, ontmoetingen met vele vrienden en bekenden, en jawel, moeder van de bruid.....
Enfin, giga lastig dit los te laten, een enorme tweestrijd!
Die opnames, uiteraard met alternatieve fotografie, vergen een concentratie.
Een concentratie puur gericht op de gebruikte materie, die techniek en je beeld.
Natuurlijk wil je met deze fotografie juist die momenten vastleggen.
Poëtisch, dromerig en emotioneel.
Maar, HOE je te concentreren? Je eerste dochter? Onder die omstandigheden?
Geloof me, werkelijk onmogelijk!
De volgende opmerking door Alex, op spontane gemeende manier geroepen;
"Stop nu met fotograferen, vanaf nu alleen nog maar gaan genieten als moeder van de bruid".
Een volledig helder advies, DIT gaat niet echt samen!
Maar ja, je begrijpt, geheel zonder? Dat kan niet!
Met een concentratie van misschien pakweg 20%, géén controle (je moet even wachten, zo'n 15 minuten op het resultaat), ben ik toch blij met de volgende opnames//