Even surfend stuiter je op een bericht van PANL, waar ik ooit onder de meest erbarmelijke omstandigheden een presentatie heb gegeven. Erbarmelijk was de  KOU, het NIET functioneren van beamer en screen, kortom mijn digitale voorbereiding kon ik vergeten. Nu ga ik gelukkig nooit weg zonder een mega hoeveelheid materiaal; Zien is immers geloven?
En dat was hier absoluut mijn redding!

Gewapend met tastbaar beeld, voorbeelden, demo’s. was ik toch in staat de avond voor deze selecte groep fotografen tot een redelijk succes te maken.
Zelfs een luid feestvierend groepje mannen op slechts zeer korte meters verwijderd reageerden op deze heldere kreet;
Mannen, hebben jullie een smartphone? Wil je weten wat je hiermee kan doen?
Dat was voldoende deze vrienden voor tenminste 15 minuten te amuseren…

Enfin, een zeer verassende avond destijds in het oude Shell gebouw, jawel, Amsterdam. Even tussendoor, eigenlijk een presentatie waarvan ik op weg naar huis oprecht zeer tevreden over kon zijn. Ondanks dat werkelijk ALLES niet werkte en ik puur moest improviseren… Een geweldig leerproces.

Maar sinds 1 januari is deze groep professionals verhuist naar DUPHO wat staat voor Dutch Photographers, nu een beroepsorganisatie voor professionele fotografen. PANL zou hier volledig naar zijn overgeheveld, toch miste ik een paar namen. Bovendien wilde ik weten of dit iets voor mijzelf zou kunnen zijn.

Nee dus, al zoekend stuiter ik plots op absoluut géén professionals.
En ja, je voelt hem al aankomen, voor mij zeker géén deelname aan 
“Dutch Professionals”
Ik begrijp nu waarom mijn zoektocht naar die persoon resulteerde in NIETS.

Idem deze fantastische “Echte” professional, wil ik zeker niet mij naam in dit verband willen zien. Enfin,  toch een oproep voor ALLE fotografen, amateur, partime, whatever; Voor een redelijk fors bedrag kun je je scharen onder de noemer “Professional”! Dus smijt € 240,00 er tegen aan en je naam is vereeuwigd als Dutch Professional…

Zonder ballotage schijnbaar. Toch geweldig om je werk op te vijzelen?
Erg jammer voor die mensen die ik echt waardeer om hun werk, die werkelijk uniek zijn in hun fotografische benadering en NIET even hebben gekeken naar enkele mede “collega’s”...

In de vorige BLIK op Beeld hebben jullie kennis gemaakt met Instant Fotografie.
Een alom bekend fenomeen bij het iets oudere publiek. Een ieder heeft ergens in een oude doos nog wel zo’n Polaroid opname liggen. Vaak verkleurd, slechts een achtergebleven flets beeld vol herinneringen aan dat geweldige moment. 
Hoe ongewoon is dan nu de populariteit bij jongeren van de Fuji Instax? 
Toch geweldig, die omarming van de jeugd voor dit kleine analoge wonder? 
Dat deze groep, zo’n langzaam verschijnende beeld, dat directe resultaat, zo kan waarderen? Hun fotomoment niet pas later maar net zoals wij vroeger direct willen bewonderen en tastbaar willen maken? 

Alhoewel de creatieve mogelijkheden van deze film echt veel beperkter zijn dan van de “echte” Polaroid, nu Impossible genoemd. 
Het beeld hier getoond is één van die toegepaste technieken, namelijk een Lift methode op canvas. Hierbij wordt de Polaroid op speciale wijze volledig ontdaan van het witte frame en werk je alleen met de fragiele positieve emulsie.

Een Polaroid opname bestaat namelijk uit meerdere delen; Het witte frame, een plastic afdek laagje voor het beschermen van het positieve gedeelte en tot slot het negatief waarvan je alleen de zwarte achterkant ziet. Met deze oude techniek kun je dat positieve gedeelte op een andere achtergrond te plaatsen.
Niet alleen canvas, maar ook hout, aquarel of glas bijvoorbeeld behoren tot de mogelijkheden voor die andere ondergrond.

Je begrijpt dat er plotseling een wereld aan creatieve uitspattingen wordt geopend,  juist dat maakt Instant Fotografie zo enorm aantrekkelijk. Dit werk bestaat uit vijf opnames, elke foto zorgvuldig gerangschikt op die andere drager, laag voor laag. Een volledig ambachtelijk karwei waarbij met meerdere kwasten van dun tot dik alle kreukels en plooien kunnen worden gladgestreken of toegevoegd. Een toevoeging om vooral die eigen sfeer te kunnen benadrukken. 
Moeilijk? Nee, absoluut niet. Wel durven te experimenteren en zeker bewust fotograferen…, je kan  immers niet wissen?!

Het gemak waarmee je digitaal vele opnames maakt en net zo gemakkelijk verwijderd ontbreekt volledig. Ook het bijsnijden van je foto, het zogenaamde croppen is absoluut onmogelijk. Géén ongewenste elementen wegpoetsen, géén Photoshop technieken toepassen, helemaal niets van dat alles! Misschien is dit wel het meest lastige van werken met Instant Fotografie; Géén veranderingen kunnen aanbrengen in je opname. Maar je komt ook niet thuis met vele, vele en nog meer foto’s!
Jawel ook ik val in die digitale kuil…!

Onlangs heb ik een laatste Loodsreis vastgelegd, digitaal gewapend met twee camera’s. Eén voor het royale beeld met de groothoeklens, de andere puur voor portret en kleinere details. Een thuiskomst met giga veel beeldmateriaal! Wat wil je? Veel opslagcapaciteit dus toch maar op die opname knop drukken.
Het eerste wat in mij opkwam thuis: Bah, wat een enorm monnikenwerk dat allemaal uit te zoeken!

Analoog zal dit mij dit nooit gebeuren! Al helemaal niet met Polaroid!


En wil jezelf aan de slag met Polaroid?
Volg dan de workshop "Polaroid Magic" over alle mogelijkheden met deze vorm van bijzondere fotografie.

Na een fantastische periode in Parijs door de selectie van mijn foto's in de PX3, nu plotseling een invitatie voor de "Unique Moment Collection" 
door de curators van Getty Images. 
Zomaar plotseling een mail met o.a. deze woorden;
 
Dear Carla
We’re part of the Getty Images team of curators who are looking for new creative talent. Your images really caught our eye! We want to offer you an exciting opportunity to join Getty Images as a contributor to our unique Moment collection……

We have a team of curators looking for new talent and your work continues to impress!

Werkelijk een zeer onverwacht aanbod zonder ooit één foto te hebben ingezonden, ik voel me absoluut vereerd. Ook al weet ik nog niet of ik op hun aanbod in zal gaan....