Inmiddels is mijn liefde voor Instant Fotografie bij een groot deel van de lezers bekend.
Mede door de poëtische uitstraling, die specifieke sfeer en absoluut ook de manier van fotograferen; Heel bewust kiezen voor elke opname die je maakt!
Natuurlijk voor je onderwerp, de compositie, licht of je perspectief.
Maar ook je materiaal! Dat begint met de keuze voor het juiste type film.
Niet alleen is er de nieuwe film voor de Polaroid camera’s van de Impossible, ook Fuji heet nog een aantal mogelijkheden. Fuji Instax, nu door ongekende populariteit bekend geworden bij het grote publiek. Zo bekend dat de film regelmatig niet verkrijgbaar is.
Gelukkig kun je later in het nieuwe jaar ook voor Instax ook terecht in beeldbliC, tegelijk met de introductie van de allernieuwste Instant Reflex Camera met erg leuke mogelijkheden.
Daar later meer over. Daarnaast maakt Fuji als enige nog de zogenoemde “Peel-Off” film,
jammer genoeg sinds kort alleen in kleur.
Natuurlijk kun je ook zoals hier kiezen voor die oude Polaroid film, ver over datum en helaas al lang niet meer opnieuw geproduceerd. Een extra reden om werkelijk zeer, zeer zorgvuldig om te gaan met elke druk op de knop. Maar de film geeft bijna betoverende resultaten met mijn oude landcamera uit het jaar 1963. De oude chemicaliën, langzaam aangetast door de tijd, hebben hun eigen invloed op elk beeld. Van mysterieus tot soms die dramatische weergave van juist alledaagse dingen rondom ons. Deze foto uit de serie “Mystery Land” is zo’n voorbeeld van slechts één opname om vervolgens weer te vertrekken naar een andere locatie.
Alhoewel dat niet altijd zonder problemen verloopt!
Zeker van oude film kan de chemie volledig zijn uitgedroogd.
Het zo zorgvuldig in de koeling bewaarde filmpack is dan compleet waardeloos. Iets wat je pas merkt nadat je de eerste opname hebt geschoten. Op dat moment wordt de foto met beheerste kracht uit de camera getrokken, de foto die bestaat uit een negatief, positief en het gedeelte met de ontwikkelingspasta. Pas na de opname en het verwijderen uit de camera wordt dit ontwikkelingsproces in werking gebracht. Twee metalen rollers zijn verantwoordelijk voor het verspreiden van die pasta. Alleen als blijkt dat alles is uitgedroogd, sta je slechts te wapperen met een leeg velletje. Geloof me dat is werkelijk enorm balen!
Er is nog steeds een kleine voorraad thuis in de koeling maar op deze manier verdwijnt de film wel afschuwelijk snel. Enfin, het tweede filmpack werkte gelukkig, dus na nog een snelle telefoon opname, vertrek ik enorm blij naar de andere locatie voor slechts weer één foto.
Dat is overigens in deze vorm van fotografie niet alles waarmee je rekening moet houden...
Ook de temperatuur is van grote invloed!
Bij het oplopen naar meer dan 25 graden kun je beter je Polaroid thuis laten.
Kou is eveneens funest voor je opnames. Die dagen houdt je je toestel op temperatuur onder je jas zodat je toch die speciale foto kan maken. Niet alleen dat, ook het ontwikkelen zowel van de “gewone” Polaroid met het witte frame als deze oudere Peel-Off, vraagt in die situatie zeker om extra aandacht!
In de winter is een strak hemd een ware uitkomst voor het laten ontwikkelen op je warme lijf van de “gewone” Polaroid foto’s. Voor de Peel-Off film gelden weer andere regels. Deze is te “nat” om op deze manier te laten ontwikkelen tot een volledig beeld. De belangrijkste regel dan?
Schaam je vooral niet!
Na een opname in de kou sta je namelijk letterlijk met die foto onder je arm en tegen je borst toch zeker bijna twee minuten te wrijven. Tja, dat heeft al menig verwonderde blikken gegeven richting mijn persoon.
O ja, waar je zeker rekening mee moet houden?
Die extra koelkast, eigenlijk bedoeld voor frisdrank, bier en wijn, nu soms tot ergernis van mijn man inderdaad “redelijk” gevuld met FILM!
En wil jezelf aan de slag met Polaroid?
Volg dan de workshop "Polaroid Magic"
over alle mogelijkheden met deze vorm van bijzondere fotografie.